Het is alweer een paar weken geleden dat ik in Rotterdam liep. Een nabeschouwing kan nog nét. Een paar puntjes die ik de volgende keer toch anders zou doen.
- We hadden best een trein later kunnen nemen, we waren ruim op tijd.
- Een wegwerpregenjackje of een oud shirt is lekker warm om op het startschot te wachten.
- Minder hard starten. Halverwege trok ik het echt haast niet meer. Achteraf gezien heb ik in de eerste 5 kilometer enorm hard gelopen voor mijn doen, zeker omdat ik de afgelopen 2 maanden ruim boven de 7 minuten per km had gelopen. Zie hier voor de statistieken
- Beter trainen (dit is een beetje een inkoppertje. Als ik geen blessure had gehad had ik dat ook gewoon gedaan.)
- Toch muziek meenemen. Thuis loop ik altijd met muziek (gewoon radio 538, maar zelfs tijdens reclame, het nieuws of een langzamer nummer blijf ik beter in mijn ritme). Toen ik tegen Natascha had gezegd dat ik haar tempo niet meer kon volhouden voelde ik me een beetje alleen en had ik wat geleuter in mijn oor of een lekker stampnummer wel kunnen waarderen. (misschien toch een keer een smartere telefoon scoren waar ik mijn eigen playlist kan meenemen).
De leuke en grappige dingen:
- Ik stond niet zo leuk op mijn foto van de Singelloop, dus ik had me voorgenomen om bij elke camera te lachen. Vergeefse moeite, want dit is mijn foto. Ook de foto’s waar je de hoofdprijs voor betaalt waren bij mij alleen massafoto’s.
- Ik had er nooit bij stilgestaan hoe indrukwekkend het klinkt als je met duizenden tegelijkertijd hardloopt.
- Het is zo cool om over wegen te lopen waar normaal alleen maar auto’s overheen scheuren (Coolsingel, Blaak, Burgemeester van Walsumweg). En het was ook heel leuk om door ons oude buurtje te lopen, langs de Kralingse Plas, de Kortekade, Avenue Concordia en langs de kapper aan de Beneden Oostzeedijk waar Max nog altijd met de jongens naartoe gaat.
- Halverwege vroeg ik me af waarom ik eigenlijk zo nodig moest hardlopen, maar na de finish hadden Natascha en ik al snel besloten dat we volgend jaar weer mee willen doen. Ook dacht ik dat ik voorlopig even niet hoefde te lopen van mezelf, maar zelfs bij de fysio was het weer heerlijk om te doen.
Groetjes,
Eva