18 januari 2014

Rotterdam here I come

Vandaag was de laatste training van mijn trainingsschema voor de 10 kilometer. 10 kilometer achter elkaar. Eindelijk is het gelukt om met Natascha af te spreken om samen te lopen. Ze is net weer begonnen met lopen maar loopt gewoon gelijk een half uur achter elkaar. We liepen het eerste stuk samen. We hadden hetzelfde tempo en konden ook gewoon praten. Bij de brug ging Natascha linksaf en liep ik verder. Ik heb heel even gewandeld om mijn oortjes in te doen en toen weer verder. Heerlijk weer, weinig zijwind. Geen ooievaars in het weiland waar ik ze eerder zag, maar een stuk verderop zag ik er twee en nummer drie zag ik in het weiland naast de dijk op de terugweg. Verder geen enerverende dingen, de gebruikelijke hondenuitlaters, fietsers en hardlopers.
Het ging echt heerlijk, zeker op de terugweg (het zal wel iets psychologisch zijn, dat je weet dat je over de helft bent). Eventjes een beetje last van één scheen, maar dat verdween gewoon weer. Vaak krijg ik ook hele stijve kuiten, maar vandaag had ik dat ook niet. Ik had Max’ telefoon weer eens mee, grappig om te zien hoe constant ik loop.
Ik kijk maar niet teveel naar mijn gemiddelde tijd per kilometer die steeds langzamer wordt. Het gaat om het plezier en zorgen dat ik geen blessures krijg. Nog 84 dagen te gaan voor de 10 kilometer van Rotterdam. Van de week is de inschrijving gesloten. Geen idee met hoeveel we aan de start zullen staan, het zal zeker een andere schaal zijn dan de Goudse Singelloop.

Ik had trouwens vorige week nog tot zaterdag spierpijn van pump, mijn lijf vond het duidelijk niet zo’n goed idee om 2 weken niet te pumpen en dan gewoon weer door te gaan alsof er niets gebeurd was. Gelukkig was ik niet de enige. Deze week heb ik dezelfde gewichten gedaan en had ik alleen de dag erna een beetje last (wat normaal is bij mij).

Fijn weekend!

Groetjes,
Eva

8 januari 2014

Pump, word je daar breed van?

Ik zal nooit een smal poppetje worden, zo is gewoon mijn bouw niet. Zware botten. Maar van pump word je ook echt niet gelijk een bodybuilder. Je doet veel herhalingen met relatief weinig gewicht, je verbrandt vet en krijgt er spieren voor in de plaats dus zie je er strakker uit.

Van zware gewichten met weinig herhalingen word je wel breed. Google voor de grap eens op Floor van Putten. Zij gaf steps en aerobics toen ik op de Uitweg in Rotterdam sportte. Ze was altijd mooi afgetraind hoor, maar daarna heeft ze een bodybuild carrière opgebouwd. Een kwestie van smaak zullen we maar zeggen. Om zo te worden moet je natuurlijk ook iets met je voeding doen.

Toen ik met pump begon vond ik het gewoon leuk om te doen, ik hou altijd wel van een uitdaging en Lotte pusht je nooit om meer gewicht erop te doen, maar moedigt je wel aan. Ik had al gauw een briefje in mijn tas waar ik de gewichten voor de oefeningen had opgeschreven. Niets zo frustrerend als  teveel gewicht nemen en het niet kunnen volhouden of er te weinig op doen en het gevoel hebben dat je eigenlijk wel meer had kunnen doen. Als ik na afloop van de les dacht dat er wel wat meer bij kon, dan schreef ik het op het briefje en dan probeerde ik het de volgende les. Als ik heel moe of een beetje verkouden ben, dan doe ik het iets rustiger aan.

IMG_8200

Dit zijn mijn briefjes van de afgelopen 2 jaar. De onderste maakte ik in maart 2013, de toevoegingen met potlood zijn van oktober. Zwart is 5 kilo, blauw 3, rood 2, groen 1 en geel 0,5 kilo.

Na een paar maanden pumpen gingen mijn broeken wijder zitten. Helemaal niet verwacht, maar wel fijn. Dat motiveerde me om wat minder koek en snoep te eten. Minder op de bank zitten geeft daar ook minder gelegenheid voor. Onze weegschaal is al jaren kapot, dus ik heb geen idee óf en hoeveel kilo’s er af zijn. Maar vorig jaar moest ik nog voor de zomer nieuwe bh’s en broeken kopen, en vorige herfst konden de broeken weer een maatje kleiner dus dat zegt genoeg.

Foto0228

Zoveel kleiner kon ik in een jaar tijd kopen, die bovenste broek past nog steeds goed.

Ik vond nog wat oude lijstjes met mijn maten voor het naaien, en daar zie je ook duidelijk verschil. Nu ga ik af en toe op de weegschaal en mijn gewicht blijft ongeveer gelijk.

Ik heb ook praktisch nut van pump. Mijn moeder maakt altijd een kalkoen met kerst. En geen kleintje, vaak rond 7 kilo. Ik help haar altijd met de voorbereidingen (afgelopen kerst was ik zelfs eindverantwoordelijk omdat ze een nieuwe knie kreeg). Haar oven is boven de koelkast, dus dat is altijd een beetje boven je macht. Sinds ik pump is het beest in en uit de oven doen in zijn zware emaillen braadslee helemaal niet zo’n toer meer.

IMG-20131225-WA0001

Ook op de wintersport merkte ik verschil met het jaar ervoor. Sterkere beenspieren, meer controle over mijn ski’s, dus lekkerder skiën. Betere conditie helpt natuurlijk ook mee.

IMG_8201

Vandaag heb ik na twee weken vakantie weer gepumpt. En ik heb ook een nieuw briefje gemaakt. Woensdag is altijd mijn boodschappendag voor de rest van de week. Ik probeer dat altijd nog ´s morgens te doen voor dat Joost en Femke thuiskomen voor de lunch. Vandaag had ik er eigenlijk geen energie meer voor, ik had een beetje trillende armen. Maar ik heb het toch maar gedaan, het voelt altijd stoer met mijn klapkrat vol. Ik ben heel benieuwd hoeveel spierpijn ik morgen heb….. na de vakantie is het altijd erger, maar nooit zo erg als na de allereerste keer. Toen voelde ik het zelfs als ik een kopje thee optilde.

Groetjes,

Eva

1 januari 2014

Goede voornemens!

Eigenlijk heb ik die niet. Behalve gewoon doorgaan met sporten. Maar dat is voor mij niet zo moeilijk meer omdat ik echt graag wil, een paar dagen zonder sporten of bewegen maakt dat ik minder lekker in mijn vel zit. Ik heb daar last van, maar de mensen om mij heen ook.

Foto0628

Ik heb ergens gelezen dat 1 januari helemaal geen goed moment is om met een goed voornemen te beginnen. En ook niet om de hele wereld te laten weten dat je vanaf nu: meer gaat sporten/minder gaat eten/stoppen met roken (doorhalen wat niet van toepassing is). Aan de andere kant, als de mensen om je heen weten dat je gezonder wilt eten zetten ze je misschien niet steeds allerlei lekkers voor, of dringen dan in ieder geval niet aan. Of ze nemen je een keertje gezellig mee naar zumba om je over de drempel te helpen. Dat deden mijn vriendinnen. Maar het was mei, dus ik kon gewoon rustig zonder de extra lading van een goed voornemen beginnen met af en toe naar zumba gaan als zij ook gingen. Al jaren lang was er bij mij een voornemen om weer te sporten, maar steeds had ik excuses om het niet te doen. Net zoals afvallen, het kwam er gewoon niet van. Toen ik eenmaal wél regelmatig aan het sporten was begon ik wat minder te snoepen, en gezonder  te eten (geen chips tijdens het koken) en dat had al veel resultaat. De complimenten die ik vervolgens kreeg hielpen me weer met het volhouden.
En als je je een keertje bezondigt aan een lekker gebakje? Geniet er dan van en ga dan niet gelijk ook een zak chips eten omdat je toch al gefaald hebt. Zelf probeer ik ook alleen te zondigen met dingen die ik écht lekker vind, dus dan neem ik geen borrelnootjes maar wel een toastje met een lekker kaasje. Dit is natuurlijk helemaal niet gebaseerd op harde wetenschap, alleen op wat bij mij zelf lijkt te werken.

Deze tijd rond de feestdagen ben ik lekker aan het hardlopen geweest, zaterdag stond er 2 x 30 minuten op het programma. Normaal loop ik maar 1x per week, met 3x per week lopen gaat mijn aantal kilometers flink omhoog. Ik vind de statistiekjes van Endomondo erg leuk, na zaterdag heb ik ook een personal best voor 1 uur: 9, 42 km. Het was echt super lekker weer, mooi laagstaand zonnetje een klein beetje wind. De liedjes op de radio hielpen ook mee, oa Epic, ik ging er spontaan harder van lopen.

Buiten sporten is toch ook wel erg lekker, frisse lucht, de wind in mijn haar. Je ziet ook altijd wel wat nieuws. Kerstverlichting aan de huizen en boerderijen. Zaterdag zag ik twee ooievaars in het weiland. Mooi. En ook al loop ik altijd hetzelfde rondje, de Hollandse IJssel, de weilanden langs de dijk  en de luchten zien er altijd weer anders uit.

Foto0349_001

Ik kom ook altijd langs dit gemaal, zo´n schattig gebouwtje. Als je hiervandaan naar links kijkt zie je onze wijk, echt genieten om zo snel buiten te zijn.

Ik wilde op oudejaarsdag nog een rondje lopen, maar zaterdag schrok ik al enorm van een rotje, dus heb ik maar lekker van mijn vuurwerkafstekende kinderen genoten. Hardlopen doe ik in het nieuwe jaar weer. Mijn sportieve doel in 2014 is de 10 kilometer van Rotterdam. Zoals het nu gaat is dat heel haalbaar.

Wat jouw doel ook is in 2014: Just do it! Het afgelopen jaar heeft mij geleerd dat je altijd meer kunt dan je denkt.

Groetjes,

Eva

21 december 2013

Nieuwe mijlpaal

Het is kerstvakantie. Ik heb nu tot en met tweede kerstdag vrij. Move-a-Lott is twee weken dicht dus ik ga wat meer hardlopen. Ik had bedacht om vandaag te gaan, en dan maandag en tweede kerstdag. Morgen zou ook kunnen maar dan wil ik even langs mijn moeder en hebben we ’s avonds een eetafspraak. Maar vandaag regende het wel behoorlijk, buienradar zei dat het iets minder zou regenen, maar helemaal droog, nee. Morgen waarschijnlijk ook niet. Dus mezelf maar gewoon over die drempel heen gesleept. Ik heb immers een lekker jackje én ik ben niet van suiker. Toen ik langs de zandspeeltuin liep was ik al blij. Gelukkig weinig publiek die de grijns op mijn gezicht kon zien. Het schema dat vorige week niet lukte was 3 x 18 minuten met 2 minuten wandelen tussendoor. De eerste 18 waren zwaar, terwijl ik de regen (niet zo heel hard) en wind schuin achter had. Aan het eind van Haastrecht mocht ik wandelen, en dat was lekker. Toen het laatste stuk van het jaagpad, ik was verder dan ooit, logisch ook omdat ik langer zou lopen dan ooit. Ik wist dat je ergens weer op de dijk kunt komen, en op een gegeven moment kon ik zien dat ik daar bijna was. Leuk om niet om te hoeven keren, maar via de dijk terug te kunnen. Toen mijn telefoon piepte voor het keerpunt had ik nog maar 10 meter te gaan, dus heel blij. Op de dijk was het wel afzien, wind nu schuin tegen, maar het regende niet echt hard meer. Het was wel lekker om weer naar de bekende punten te lopen, eerst de huizen van Haastrecht en daar zou ik weer even mogen wandelen (inderdaad kwam dat zo uit), daarna de brug, zo telde ik al mijn bekende punten af. Het ging echt lekker, ook al was het zwaar. Het werd al behoorlijk donker, het was al een sombere dag natuurlijk, op een gegeven moment gingen ook de straatlantaarns weer aan. Al lopend dacht ik aan lichtgevende hesjes en of ik daarin moet investeren. Goed uitkijken in ieder geval voor de passerende auto’s die mij misschien niet zo goed zien. (zeker die taxi die voorbij scheurde!). Uiteindelijk liep ik zelfs mijn startpunt voorbij, maar ik vond dat ik mijn tijd gewoon moest uitlopen. Gelukkig, 100 meter verder ging het belletje. Heel tevreden. Ik heb mijn route ingetekend in Endomondo en in 58 minuten heb ik 9,05 kilometer gelopen.
Ik zit nu op de bank en heb spierpijn….

Groetjes,
Eva

15 december 2013

Luisteren naar je lichaam

Gisteren heb ik voor het eerst sinds lange tijd korter gelopen dan wat ik volgens mijn schema zou moeten. Al gelijk vanaf het begin ging het niet zo vlotjes, ik had een beetje last van mijn schenen. Normaal loop ik gewoon door, maar 3x 18 minuten is best lang en de afgelopen weken waren heel druk op mijn werk en privé. Dus misschien wilde mijn lijf wel wat zeggen. Ik heb het tot de eerste wandelpauze aangekeken en toen het hetzelfde bleef bij de 2e 18 ben ik bij de dijk teruggegaan. Blij toe. Het was toch meer dan 5 kilometer, en achteraf was ik wel tevreden. Ik heb er echt moeite mee om niet gewoon maar dóór te gaan maar te stoppen als het moet. De hardlooppolitie staat niet achter een bosje te kijken of ik stiekem ga wandelen of eerder omdraai. Ik mag zelf bepalen hoe hoog ik mijn lat leg. Maar dat is gelijk het dilemma, als je de lat niet een klein beetje hoog legt dan kom je niet verder. Als ik mezelf niet had uitgedaagd om weer te gaan hardlopen, dan deed ik het nog steeds niet.

Vanmorgen ben ik eerst met Femke mee geweest naar zaalhockey (1 gewonnen, 1 verloren). Toen ik terug was heb ik een beetje gerommeld in huis en toch maar m’n hardloopkleren aangetrokken. Gisteren had ik het te warm met mijn nieuwe winterlegging, lange mouwen shirt en jackje. Vandaag mijn gewone lange broek gedragen, een korte mouwenshirt en m’n jackje. Toen ik de deur uit ging vond ik het maar koud. Maar ja, ik krijg het altijd warm, dus maar even doorgezet. En inderdaad, ik had nog geen 100 meter gelopen en de kou was weg. Het ging best lekker, ik had het trainingsschema maar even uit mijn hoofd gezet. Normaal loop ik nooit twee dagen achter elkaar, dus ik heb gewoon hetzelfde rondje als gisteren gedaan, maar zonder wandelen tussendoor. Een heel verschil! Het was nog steeds zwaar, halverwege dacht ik nog dat ik even moest wandelen, maar na het keerpunt had ik de wind schuin achter en dat kleine beetje hielp me weer verder. Iets na half 5 was ik weer terug, en toen gingen de lantaarns al aan.

Conclusie van dit verhaal is dat het soms gewoon niet zo lekker gaat en dat je jezelf dan niet gek moet maken als je wat minder doet dan je van plan was. Eigenlijk net als in de rest van het leven. Er is altijd weer een volgende dag om een nieuwe uitdaging aan te gaan. Ik ben in ieder geval heel blij dat ik vanmiddag nog een rondje heb gelopen, ik ben weer klaar voor een nieuwe week.

Groetjes,
Eva

24 november 2013

Nieuw jackje ingewijd

Vorige week maandag haalde ik een examen voor mijn werk. Als beloning bestelde ik een nieuw hardloopjackje wat ademend en waterdicht is. Dinsdagavond voor 19.30 besteld, woensdagmiddag in huis. Helemaal top. Lekker stofje, het past goed. De kleur is meer roze dan paars op de foto. Maar vorig weekend had ik helemaal geen tijd om een rondje te lopen, dus moest ik wachten tot vandaag. Ik ben er heel blij mee, het regende niet, dus of het waterdicht is, geen idee. Maar het houdt de wind lekker tegen en is niet enorm zweterig, dus het zal wel ademen. De mouwen zijn lekker lang en er zit een dingetje ingebouwd dat je om je handen kunt doen voor extra warmte. Ook het lijf is niet te kort.

Afbeelding

De printjes op de schouders zijn reflecterend. Niet echt de moeite om mee in het donker te lopen, dan zou ik er een fel hesje overheen dragen. Als we naar zumba fietsen komen we af en doe mensen tegen die in donkere kleding (hard)lopen, en je ziet ze gewoon pas heel laat. Maar ik wil helemaal niet in het donker hardlopen.

Op de rechter mouw zit een zakje waar mijn telefoon nét in past, het schudt wel een beetje heen en weer, maar dat went wel.

Van de week hebben mijn buurvrouw Natascha en ik ons ingeschreven voor de 10 km loop van de Rotterdam Marathon. Max en ik hebben daar jaren gewoond en de route komt achter ons oude flatje langs. Leuk om door vertrouwd gebied te lopen. Ik was al bezig met een 10 kilometer schema voor echte beginners, ik heb vandaag week 19 gedaan. Ik was wel blij met het wandelen tussendoor, best een eind is dat 7,28 km. Verder ging het lekker hoor, het is nu heel druk op mijn werk, fijn om mijn hoofd een beetje leeg te maken in de frisse lucht.

Groetjes,

Eva

24 november 2013

Weer beginnen met hardlopen

Toen ik in mijn studententijd roeide moesten we ook hardlopen. Ik had het nog nooit gedaan, en was er ook niet zo goed in. Maar ja, het hoort bij het wedstrijdroeien om je conditie op te bouwen, dat lukt gewoon niet alleen in de boot. In mijn 2e jaar kreeg ik erg last van mijn schenen, halverwege het seizoen lukte het lopen gewoon echt niet meer en heb ik veel gefietst.
Die schenen blijven gewoon een zwakke plek, bij de hardloopcursus zag de cursusleider gelijk dat ik ergens last van had.
Ook als ik eens een sprintje naar de trein trek heb ik er last van, ik denk ook omdat ik extreem op mijn hielen probeerde te landen omdat ik dacht dat dat zo hoorde. Ik probeer dat nu minder te doen en dat gaat een stuk beter.

In januari moest Move-a-Lott weg uit het pand waar het zat (bij ons aan de overkant van de weg). Toen ben ik met het schema van de hardloopcursus begonnen met hardlopen. Ik moest me er vaak enorm toe zetten, maar na afloop was het altijd wel lekker. Op de site van Runnersworld zie je een vergelijkbaar schema. Gelukkig vond Lotte snel een nieuwe locatie, en kon ik ook weer fijn naar zumba, pump en pilates. Het schema voor 1 week deed ik daarna gewoon in 3 weken. En als het eens wat moeizamer ging dan deed ik nog een weekje hetzelfde.

Ik heb een Nokia x3 telefoon, ik gebruik de interval timer functie om het schema te programmeren. Je krijgt dan een paar piepjes als je weer moet wandelen of hardlopen. Ondertussen luister ik ook naar de radio voor de gezelligheid. Het voordeel is dat je geen stopwatch of telefoon in je hand hoeft te houden tijdens het lopen. Ik stop mijn telefoon in mijn zak of in een band om mijn arm.
Op vakantie en toen Move-a-Lott van de zomer dicht was heb ik ongeveer om de dag hardgelopen, en toen ging het schema lekker snel, ongeveer 3 weken voor de Singelloop (13-9-2013) ben ik van mijn eigen schema overgestapt naar week 10 van het Runnersworld schema. Precies op tijd, de laatste training was 1 week voor de Singelloop dus dat kwam mooi uit.

Foto0485Foto0487

Deze foto´s zijn van de vakantie, vlak bij de camping is een brug waar ik altijd begin en eindig met lopen. Best wel steil omhoog het laatste stukje, dus als beloning maakte ik elke keer dat ik klaar was met lopen een foto. Op de laatste dag nam ik er ook eentje van het uitzicht aan de andere kant, Château Chenonceau. Heerlijk om daar ´s morgens vroeg langs de rivier te lopen. Eén keer floot er zelfs een visser naar me, en een andere keer vroeg een campinggast of hij mij had zien hardlopen ´s morgens vroeg. Haha!

Ik vind het fijn om de weg te weten waar ik loop. In het begin liep ik een stuk over de dijk naar Haastrecht en keerde halverwege het schema om. Toen ik wat verder was kon ik een echt rondje lopen en zo breidt het langzamerhand uit. Elke keer dat de afstand langer wordt voelt wel als een overwinning. Ik twijfel altijd of ik dat dan wel ga halen, maar dan zeg ik tegen mezelf dat ik altijd mag wandelen als het echt niet meer lukt. Natuurlijk hoeft dat nooit. Laatst ben ik eerst even op de fiets gaan kijken waar ik uit zou komen als ik verder zou gaan. Af en toe leen ik Max´ telefoon om met Endomondo te lopen. Echt leuk is het om te zien hoe je gemiddeldes per kilometer zijn. En dan weet je ook precies hoe ver je loopt. Soms heb ik ´m bij me en dan merk ik achteraf dat hij niet gewerkt heeft, grrr. Omgaan met apparaten is niet echt mijn sterkste punt. Maar goed, dan heb ik altijd nog de voldoening dat ik heb hardgelopen.

Groetjes

Eva

23 oktober 2013

Een nieuwe blog

Een blog voor erbij? Ik loop al een tijdje met het idee om te bloggen over sport en hardlopen. Ik merk dat ik er graag over praat, maar ik wil niet iedereen vervelen met waar ik vol van ben.
Dus…
Wie ben ik? Eva, moeder van 4 kids (15, 14, en een tweeling van 10), vrouw van Max. Nooit van huis uit aan sport gedaan (behalve klassiek ballet en een half jaar tennis). In mijn studententijd heb ik wedstrijdgeroeid, en daarna ook aerobics en steps gedaan (jaren 90). Door verhuizing en zwangerschappen had ik het sporten nooit meer opgepakt. Altijd was er iets waardoor het niet uitkwam, voornamelijk drempelvrees en niet weten wát te gaan doen. Maar ik fiets altijd zoveel mogelijk (een paar jaar met een fietskar erachter) en ik speedwalk van en naar Utrecht CS. Ik werk 3 dagen bij een verzekeringsmaatschappij, zorg voor de kinderen en doe het huishouden. Mijn grote hobby is kleding maken, Heet van de Naald is mijn andere blog waar ik vertel over mijn naaiprojecten.

Ik was dus jaren lang een behoorlijke couch potato: A person who spends much time sitting or lying down, usually watching television.

IMG_8151
Tot ik 2 jaar geleden een keertje meegesleept werd naar zumba, in een volle gymzaal bakte ik eerst niets van de pasjes, maar de muziek was leuk en van lieverlee kreeg ik het een beetje door. Het hielp niet echt mee dat ik alleen ging als mijn vriendinnetjes ook gingen. Toen Lotte haar eigen studio kreeg, nam ik gewoon een abonnement op Move-a-Lott en was ik los. Na zumba kwam er een lesje pump bij, en opeens zag ik spieren die ik nog nooit had gezien en viel ik af. Lang geleden dat ik zo makkelijk broeken kon kopen. Kicken! Na de les op woensdag alweer uitkijken naar de zumba van maandag, het smaakt gewoon altijd naar meer. Hard werken, mezelf uitdagen, steeds een klein gewichtje extra, een briefje waar de gewichten ook opstaan, maar ook altijd gezellig en met ruimte voor een persoonlijk praatje (dat had ik op de sportschool in Rotterdam wel gemist).

Vorige herfst heb ik meegedaan aan een hardloopcursus via de hockeyclub. Leuk om te doen, maar totaal onhandig qua tijd omdat onze kinderen ook allemaal rond die tijd trainden. Dus na 3 keer ben ik afgehaakt. Maar toch liet het me niet los en in de winter liep ik af en toe een rondje volgens het schema. Van lieverlee kreeg ik er steeds meer lol in, vooral na afloop. Ik loop meestal op zondagochtend. Manlief kan nog even lekker uitslapen en ik vraag de kinderen de tafel te dekken tegen de tijd dat ik terug ben. En dan smaakt het ontbijt extra lekker. In juni had ik me ingeschreven voor de Goudse Singelloop, 3,5 kilometer op vertrouwd terrein. Daarna heb ik geen zondag meer overgeslagen, en in de vakantie liep ik zo´n beetje om de dag, want omdat ik maar één keer per week loop schoot het schema niet echt op.

Foto0539

Meedoen aan de Singelloop was echt super leuk, ik zal er in een ander bericht wat meer over vertellen. Nu is het volop herfst, en ik vind het lopen eigenlijk steeds leuker worden. Ik heb net een nieuw hardloopjackje gekocht en kan haast niet wachten om het uit te proberen.

Ik ben benieuwd wat jullie van mijn eerste post vinden, tips of vragen zijn heel welkom!

Groetjes,

Eva Verder lezen